Vorige week was Abby alweer 9 maanden op de wereld. Ik “schrik” wel een beetje als ik mij bedenk dat we over 3 maanden haar eerste verjaardag alweer gaan vieren. HELP hoe heeft mijn kleine meisje zo snel groot kunnen worden? Ik ben nog helemaal niet toe aan haar nieuwe titel dreumes. Mag ze niet nog even een jaartje baby blijven? Gewoon nog heel even! Gelukkig duurt het NOG 3 maanden. Voor nu geef ik jullie graag een update hoe het met haar gaat, nu ze 9 maanden is.
Abby is negen maanden
Toen Abby een half jaar was heb ik ook een update geschreven, als ik deze teruglees dan verbaas ik mij over wat ze allemaal alweer heeft geleerd. Nog steeds zit ik op mijn roze wolk en ik ben voorlopig ook nog niet van plan om hiervan af te komen. Ik vind het heerlijk om mama te zijn en geniet dan ook elke dag van het moederschap en van Abby.
Abby zelf kruipt inmiddels de hele kamer rond en het duurt niet lang meer voordat ze ook de kamer rondstapt. Het kruipen gaat echt heel goed en van de week was ik even niet snel genoeg waardoor ze het bakje van de katten met water alweer te pakken had. Drie keer raden… Yes over haar heen haha. Ze had er vrij weinig van.
Staan is het nieuwe zitten, alles waar ze maar denkt tegenaan te kunnen staan wordt uitgeprobeerd. Aan tafel, aan de bank, in bed (met slaapzak aan), in de kinderstoel en verzin zo nog maar een paar plekken, want madame weet ze te vinden.
We hebben voor haar een loopwagentje gekregen en daar zet ze al enkele stapjes achter, dus zodra ze dat ook goed doorheeft is ze weg. Ze snapt nog niet heel erg goed hoe ze rond de tafel kan stappen, want dan moet ze natuurlijk opzij. Ook dat zal ze binnen no time doorhebben gok ik zomaar. Ik durf er inmiddels wel een wetje op te leggen dat ze voor haar eerste verjaardag loopt. (Net zo snel als haar mama en papa)
Een echt meisje
Ze heeft ook ontdekt hoe ze moet gillen. Gillen van plezier, maar soms gebruikt ze het ook als ze boos is. Dan komt er ineens een hele boze gil uit haar keeltje dat ik haar aankijk en mij echt afvraag waar dat voor nodig was. Daarna vindt ze zichzelf heel grappig en begint ze te schaterlachen.
Ze is echt een vrolijk ding en lacht om heel veel dingen. Ze vindt vliegtuigje spelen echt heel erg leuk. Maar wij plassen soms wel eens in onze broek om hoe ze kan lachen. Tegenwoordig begint ze ook heel hard te lachen als wij aan het lachen zijn. Dan gaat ze het een soort van nadoen te grappig.
Om welk spelletje ze ook heel erg kan lachen is; dat als ik haar bijvoorbeeld vast heb en mijn moeder aan de andere kant van de kamer staat en we dan naar elkaar toe rennen. Schateren! Zo heerlijk om te horen. Dan smelt je gewoon helemaal weg.
Ook op het kinderdagverblijf zijn ze helemaal weg van haar. Er zit een juf op de andere groep dan waar Abby op zit, maar zodra ze kindjes gaan verdelen ivm drukte, is zij de eerste die Abby “afpakt” van de andere juffies. Ik haal haar dan ook vaker op van de gele groep dan van de rode groep (waar ze officieel bij hoort). Maakt mij helemaal niet uit waar ze zit, ze heeft het prima naar haar zin en ik krijg ook altijd goede verhalen te horen over haar. “Het is soms wel lekker om een makkelijk kind op de groep te hebben” Aldus de juffies.
Voeding en tandjes
Abby heeft nog steeds maar twee tandjes (ondertandjes). Ze is een paar weken geleden wel echt ziek geweest met tandenluiers tot en met, maar tot heden nog geen nieuwe tandjes te bekennen. Ben benieuwd wanneer ze dan wel komen.
Voeding is wel een dingetje bij Abby. Ze is heel wisselvallig in de hoeveelheden die ze uit de fles drinkt. Zo dronk ze op vakantie in Gran Canaria ineens 250ML weg ’s avonds voordat ze naar bed ging. Na de vakantie stortte het weer in en waren we terug op flesje van 90/120ML die met moeite op gingen. Nu zijn we wel weer terug op de 150ML en soms een 180ML. Zolang er vocht naar binnen gaat, ze blijft plassen, ze goed groeit en het goed blijft doen zal het wel goed gaan. Ze zal zelf wel aangeven wat ze nodig heeft en ik ben daarom ook niet moeilijk om een extra fles te geven. Als ze die wilt, krijgt ze die toch.
Vaste hapjes is ook nog wel een verhaal bij Abby. Ze eet waar ze zin in heeft en zo niet dan doet ze echt haar mond niet open. Fruit gaat er vaak wel goed in, ze krijgt nu de potjes van 200gram ongeveer, maar die krijgt ze niet op (ja heel soms). Groente is nog wel een ander dingetje, daar eet ze vaak een half potje van en dan is het echt wel klaar.
Abby heeft ook een aversie tegen stukjes in haar mond. In de potjes van 8+ maanden zitten namelijk kleine stukjes fruit en groente, maar dat weigert ze. Nouja het gaat goed als het in haar mond zit, totdat het te ver op haar tong komt en ze het door moet slikken, dan gaat ze kokhalzen. Zo dus ook met brood. We blijven elke keer wat aanbieden zodat ze er wel aan went, maar ze is geen fan haha. Komt vanzelf!
Slapen
Abby slaapt in een dikke slaapzak zonder mouwen. Onder haar slaapzak heeft ze een romper aan met korte mouwen en daar overheen nog een pyjamashirt met lange mouwen.
Slapen ’s nachts gaat nog steeds zoals het ging. Abby slaapt klokje rond. Ze gaat rond 19:00 uur vaak naar bed en komt de volgende morgen rond 7:00 uur weer. Prima tijd. Een hele enkele keer is het pas 8:30 uur als we wakker worden gemaakt via de babyfoon. Ook heel soms wordt ze ineens rond 23:00 uur weer wakker voor een flesje. Prima kind krijg je die toch lekker.
Overdag is het soms wel iets lastiger. Ze vindt het veel te gezellig om overal bij te zijn. In de meeste gevallen slaapt ze ‘s ochtend nog wel een uurtje, vaak in haar bed, maar soms ook wel bij mij op mijn arm. Heerlijk die momentjes! Nog even mijn baby in mijn armen.
’s Middags slaapt ze vaak wel 2 tot 3 uur in bed. Heerlijk dan kan zij even tot rust komen en heeft mama ook een momentje voor zichzelf of voor het huis of voor de blog.
9 maanden update
Al met al zijn dit meer dan 1200 woorden die vertellen hoe Abby het nu doet. Nu ze 9 maanden is. Ze is inmiddels al langer op de wereld dan dat ze in mijn buik heeft gezeten. Ik ga er maar niet te veel over nadenken, want pfff ik vind dat toch wel een dingetje.
Ik blijf voorlopig nog even op mijn roze wolk zitten en op Abby haar verjaardag zal er weer een update komen over haar hoe ze het doet! Wil je nog lezen hoe ik het moederschap ervaar? Dan kan je het artikel lezen, waarin ik daar antwoord op geef! Klik hier voor dat artikel.
