Abby is inmiddels bijna 7 maanden en nu kan ik wel stellen dat ik iets over het moederschap kan zeggen. Hoe heb ik het moeder zijn de afgelopen 7 maanden ervaren? Was ik meteen verliefd op dat kleine meisje wat er uit mijn buik kwam? En hoe vind ik het nu dat zij in ons leven is, heb ik het idee dat ik veel moet laten of niet? Op al deze vragen ga ik jullie een antwoord geven in dit artikel.
Het beste gevoel ter wereld
Een wens waar we hard voor gevochten hebben, wat dan afgelopen jaar eindelijk werkelijkheid mocht worden. Na een ziekenhuistraject van bijna 2,5 jaar mochten wij eindelijk zwanger worden. Helaas liep de eerste keer uit op een miskraam, maar mijn tweede zwangerschap dat was van Abby! En dan ga je op 1 april 2019 naar het ziekenhuis om ingeleid te worden. Op 2 april is Abby ter wereld gekomen en man wat een gevoel is dat.
Ontzettend gelukkig met haar geboorte en wauw we hebben een meid gekregen. Ondanks dat ik zelf echt geen voorgevoel had, ben ik denk wel wat meegesleept door alle gedachtes van andere. Heel veel dachten namelijk dat wij een jongetje zouden krijgen. Het eerste kwartier heb ik echt heel verbaasd gedacht, wooh we hebben een meid gemaakt… huh hoe dan! Haha…. Niet dat het niet leuk was he, want ik was er dolblij mee, maar hier had ik op de een of andere manier niet aan gedacht.
De roze wolk, ja ik heb hem zeker gekend en gehad. Ik denk zelfs dat ik er nog wel op zit, wel in iets mindere mate dan de dagen tijdens mijn verlof. Nu ik alweer bijna 3 maanden aan het werk ben gaat daar natuurlijk ook je aandacht weer naartoe, maar dat gevoel als ik bijna klaar ben met werken en naar Abby toe gaan kan is niet te beschrijven. Dat is het allerfijnste gevoel van mijn hele werkdag, wetende dat je haar met een half uur weer ziet en kan knuffelen. Als ze naar me lacht (wat ze bijna continue doet dat vrolijke ding) is alles goed en vergeten. Maakt niet uit hoe diep je in de put zit, maar alles is goed.
Vergist in…
Het moederschap is zoals ik mij dit had voorgesteld en ik ben zo blij dat ik dit mee mag maken. Zijn er ook minder leuke dingen? Euhm, dan moet ik echt heel ver graven, maar ik denk niet dat ik ze kan noemen eigenlijk. Ik heb wel dingen geleerd sinds ik moeder ben, maar dit heb ik zeker niet als minder leuk ervaren.
Zoals wat dan Jess? Ik heb me ontzettend vergist in de energie die het je de eerste weken kost om visite te ontvangen (is misschien niet echt iets typisch voor het moederschap, maar ik benoem nu alles wat ik als “negatief” heb ervaren).
Ach joh kom op visite gezellig, maar nadat we de tweede week kraamvisite achter de rug hadden en ik keek naar de week erna kreeg ik het Spaans benauwd. We hebben het ook meteen allemaal dicht gezet. Die week hebben we gedaan zoals alles stond afgesproken en daarna was het klaar. Meer tijd voor onszelf, want ik was zo bang voor het feit dat ik niet genoeg van haar kon genieten alleen en met Vin samen door alle tijd die je aan visite kwijt was. Gelukkig heb ik dit redelijk weten vast te houden tot heden. Soms is het voor mij echt tot hier en niet verder. Dan wil ik mijn vrije dag met Abby doorbrengen in pyjama of thuis… of in ieder geval op onze manier wat goed voelt op dat moment. Heerlijk die dagen!
Wat heb ik geleerd van het moederschap?
Voordat ik moeder werd, had ik een heel duidelijk beeld van het opvoeden voor mij. Dit heb ik soms wel wat bij moeten stellen. Dat klinkt wel heel erg zwaar, maar dat is het echt niet.
Bijvoorbeeld, ik wilde ontzettend graag dat ze ook gewoon lekker in de box zelf kon “spelen” en heb haar dan ook vaak in de box gelegd. Als ze dat een keer niet wilde en een hang dag bij mij had, moest ik het van mijn af kunnen zetten en accepteren dat dit ook goed was. Ik genoot ervan dat ze bij mij hing, dat absoluut, niets is heerlijker dan dat! Maar op zulke momenten moest ik wel even schakelen; Jess het is prima dat ze lekker bij jou wilt hangen, duik op de bank en geniet er met volle teugen van, spelen in de box komt morgen wel weer.
Evenals de (zelden) avondjes dat ze niet in slaap kon komen in haar eigen bed en we haar uit bed hebben gehaald. Dit ging/gaat zo tegen mijn idee in dat ik ook op dat moment tegen mijzelf moest zeggen Jess het is oké. Even knuffelen en dan leg je haar weer weg en slaapt ze de hele nacht. En dat gebeurde dan ook en de volgende avond legde we haar weg en was het prima.
Verwend…
Nu ga ik heel verwend klinken, sorry voor alle andere mama’s, maar ik was al vrij snel gewend aan wat avondjes voor mijzelf of voor ons samen (Vincent en mij). Abby slaapt echt super goed en dat betekende dat wij heel snel al onze handen vrij hadden in de avond. Tegenwoordig ligt ze er rond 19:30uur in en horen we haar niet voor 7:00uur de volgende ochtend. Ja verwend! I know! Haha… maar dat zorgde er bij mij wel voor dat ik al “plannen” maakte voor de avond, bijvoorbeeld haar fotoalbum bijwerken. Als het dan een keer een avond niet lukte en mijn planning niet doorging had ik wel eens zoiets van euhm, dit klopt niet jij hoort op bed te liggen haha…
Bovenstaande zijn van die voorbeelden, dat ik heb geleerd om mijzelf neer te leggen bij wat er op dat moment gebeurt en waar ze op dat moment behoefte aan heeft is goed! Morgen weer een nieuwe dag en dan kan ik het allemaal weer volgens mijn “opvoedingsregels” doen of niet en dan is het ook goed. En dat is helemaal prima, want dat is ook het leven met een baby. Ik zou er alles voor aan de kant zetten om het haar fijn te laten hebben.
Jess en het moederschap
Sorry allemaal, maar het is echt te romantisch en te fijn voor woorden, maar dit is hoe ik het beleef en beleefd heb de afgelopen maanden. Ik vind het echt het allermooiste wat me is overkomen en wat me gaat overkomen. De wens die ik zo lang had, is uitgekomen en dat voelt echt magisch! Is het vreemd om te zeggen dat ik me echt een geboren moeder voel? En dat het me ook (voor nu) moeiteloos afgaat? Ik ben heel benieuwd hoe jullie dit ervaren?
Meer dan dit kan ik niet zeggen over het moederschap, hoe ik het ervaar. Als jullie nog vragen hebben over hoe ik denk in bepaalde situaties of hoe ik ergens mee om ga dan wil ik die zeker horen en beantwoorden! Laat een reactie hieronder achter, of bericht mij op Facebook of Instagram.
