Dit is de meest persoonlijke blogpost die ik heb geschreven volgens mij, maar het is wel iets dat ik met jullie wil delen. Mijn blog is een afspiegeling van mijn leven en ik wil, ondanks een stuk privacy, wel veel met jullie delen. De afgelopen tijd heb ik iets niet gedeeld met jullie, maar dit heeft ontzettend veel impact gehad op mijn/ons leven. En dat heeft het op dit moment nog steeds. In overleg met Vincent deel ik dit met jullie.
Het was belangrijk voor mij/ons om eerst onze familie en vrienden op de hoogte te brengen, voordat het de wijde wereld in zou gaan. Ook wilde we samen eerst alles goed geregeld hebben, zonder invloed van buitenaf. Die tijd is nu gekomen en het voelt goed om het nu met jullie te gaan delen. Want wat is er aan de hand? Vincent en ik gaan uit elkaar.
Uit elkaar
Zoals de titel al aangeeft; als liefde loslaten is… Al enige tijd speelt dit in ons leven, er zijn de nodige tranen gevloeid en gesprekken gevoerd. Je houdt van elkaar, je hebt een gezin samen en ziet de relatie liever niet eindigen. Met veel verdriet kwamen we tot de conclusie dat wij elkaar in de liefde niet meer gelukkig kunnen/gaan maken. Na 8,5 jaar samen en 6 jaar getrouwd te zijn geweest, gaan wij uit elkaar/scheiden.
Eind januari hebben we definitief besloten om uit elkaar te gaan. Ik denk een van de moeilijkste beslissingen uit mijn leven, maar het is goed. We staan samen achter deze keuze en gunnen elkaar het beste. Er kwam een bepaalde rust over mij heen na zoveel maanden vechten voor het huwelijk. Nee het is totaal niet wat ik voor ogen had; mijn droombeeld was trouwen, kindje(s) mogen krijgen en samen heel veel mooie herinneringen maken en samen oud worden. Verdrietig genoeg gaat dit voor ons samen niet meer op.
Aangezien wij (vooropgesteld) Abby natuurlijk hebben, een koophuis en getrouwd zijn, hebben wij ervoor gekozen om hulp in te schakelen van een mediator. Zij wist precies wat er nu geregeld moest worden en kon ons hierbij helpen. Zij kan onpartijdig blijven tijdens emotionele momenten, had kennis van alle zaken en kon al onze vragen beantwoorden. Ik ben erg blij dat wij haar ingeschakeld hebben, hierdoor is de scheiding snel en met respect naar elkaar rondgekomen.
Hoe nu verder?
Bij ons beide staat Abby voorop, maar ook het respect naar elkaar toe zijn we niet uit het oog verloren. We hebben alles op papier vast gelegd, voor Abby uiteraard het beste en voor ons samen ook het best mogelijke!
Op dit moment wonen wij nog samen in ons huis en ben ik hard op zoek naar een eigen woning. Hopelijk kan ik voor einde van het jaar zeggen dat ik een eigen plek heb gevonden. Verder regelen we alles nog samen op dit moment en zullen dit ook blijven doen zolang als dat het goed gaat samen in een huis. Vele zeggen tegen ons kunnen jullie dat dan? Ja we hebben geen ruzie en hebben nog steeds het beste met elkaar voor. Het vertrouwde van 8,5 jaar samen zijn en het houden van is niet meteen weg als je zegt dat je gaat scheiden, dus het vertrouwde om samen te wonen is er ook nog. Alleen relatie technisch en in de liefde klikken wij niet meer.
Voor nu ga ik deze blog afsluiten. Het “geheim” waar ik niet over gesproken heb de afgelopen tijd, zowel hier als op social media is er niet meer. Dat voelt fijn! Wij gaan goed uit elkaar en dat is het belangrijkste wat wij voor elkaar en Abby kunnen doen.
